Bigos ma długą i fascynującą historię. Pierwszy raz wspomniano o nim w polskich źródłach w XIV wieku. Początkowo był to sposób na wykorzystanie resztek mięsa z polowań.
W czasach saskich bigos stał się daniem arystokratycznym. Bogaci szlachcice konkurowali ze sobą, kto przygotuje lepszy bigos. Dodawano do niego dziczynę, korzenie, a nawet szampana.
Adam Mickiewicz w "Panu Tadeuszu" napisał o bigosie słynne słowa: "Bigos dobry to rzecz trudna do opisania, który język ludzki jej istotę wyśpiewać zdoła?"
Podczas powstania warszawskiego bigos był jednym z najpopularniejszych dań w schronach, bo można było go długo przechowywać i każde podgrzanie poprawiało smak.